Uitersten

Onze tijd hier is vol van uiteenlopende indrukken, van uitersten. Het ene moment loop je, als een ware toerist, tussen de kraampjes op de ‘arts and crafts market’ en even later sta je in een van de kerkers waar eeuwenlang slaafgemaakte Afrikanen werden opgesloten alvorens als handelswaar te worden verscheept naar de plantages aan de andere kant van de oceaan. In de afgelopen dagen bezochten we zowel Osu Castle in Accra als Elmina Castle, zo’n 150 km naar het westen. En hoewel het natuurlijk niet onbekend is, dat de Nederlanders een forse rol hebben gespeeld in de eeuwenlange mensenhandel, komt dat besef op deze plekken keihard binnen. In de kerkers, in de slaapkamer van de gouverneur en in de kerk, die in beide forten gebouwd is recht boven de kerkers. En bij de ‘door of no return’, het laatste dat de slaafgemaakten zagen van Afrika. De plek waar zij hun naam en daarmee hun identiteit verloren. Op verschillende plaatsen is die deur inmiddels veranderd in een ‘door of return’, waarmee nakomelingen van slaafgemaakte Afrikanen hun voorouders eren.

Dankzij de stuurmanskunsten van chauffeur Samuel bereikten we in de loop van de avond weer veilig ons logeeradres, ondanks verkeersdrukte en vele hobbels en kuilen in het wegennet tussen Accra en Elmina.