God in Ghana

God in Ghana
Vanmorgen bij de ontbijtbar: een reusachtig beeld, dat heel veel zegt over de religiositeit van de Ghanezen. Een gezicht. Op de wangen, onder de ogen, het eeuwenoude symbool voor de alomtegenwoordige Godheid. Zonder God kun je niets doen. Onder dat aangezicht de mensen op aarde, die zich tot God richten. En op het hoofd van de godheid, zijn hersens, een ander bijzonder symbool : een struisvogel die achterom kijkt en een ei oppikt. Het oude symbool voor 'keer terug en raap op'. Ofwel: zie om naar elkaar, laat niet achter wie jouw zorg nodig heeft'
Geen wonder dat het christendom en de islam hier zo makkelijk aansloegen. Dit godsbeeld van alles samen.
Vraag je de chauffeur of dat god is, zegt die heel beslist 'nee', en daarna: 'dat is een mindere God.' Vraag je het een van de Ghanese vrienden, dan zegt die: 'hieraan kun je zien hoe het komt dat het christendom hier zo goed past.'

Vanmiddag na een eindeloze busrit op bezoek bij een bijzonder volk in een bijzonder dorp. In Nzulezu wonen de mensen op het water in paalwoningen, ver van het land.
Er staat daar een r.k. kerk, een pinksterkerk en een methodistische kerk. De priester en de dominee worden één keer per maand met een kano opgehaald. De traditionele priester woont in het dorp.
Ze zijn 600 jaar geleden uit Mali gevlucht voor de moslims, naar zuidwest Ghana, geleid door de Geest die hen wees waar ze moesten gaan wonen. Die Geest gaf een geweldige storm, waardoor hun achtervolgers omkwamen. En hij beschermt hen tegen mensen met kwade bedoelingen.
Nog in 1988 was er een hoge militair die hen wilde verdrijven, maar zijn kano sloeg om en verdronk....
Zo gaat dat hier.
Het verhaal kwam ons ergens heel bekend voor....