Daar zijn we dan!

We hebben er maanden naar uitgekeken en er veelvuldig over vergaderd, nu is het echt.
We zijn in ACCRA !
De grote verandering begon al toen we op ons vliegtuig stonden te wachten - een duidelijke blanke minderheid. En in het vlietuig viel het nog meer op als je zo om je heen keek. Vooral naar die klein , prachtige kindertjes bleef je kijken. Ans kon er zelfs nauwelijks van afblijven en zat meteeen met zo'n schatje op schoot.
De vlucht was prima - na een late start.
Buiten aangekomen na alle formaliteiten stonden er drommen mensen bij de hekken. Zoek daar maar eens je gastheren/vrouwen tussen - wat lijken ze veel op elkaar!! Maar al gauw worden we omstandig geknuffeld en de "ah's" en "oh's" en "how nice to see you" vliegen door de lucht.Het is voor sommigen een hartverwarmend weerzien, voor anderen een warme kennismaking.
Afrika is dus niet alleen letterlijk warm (het weer is steeds rond de 30 graden, best te doen maar wel wat plakkerig).
De bus staat klaar,ze hebben pas een eigen bus gekocht,en zijn er zeer trots op. (In de hal van de kerk staan grote foto's van de doopplechtigheid van de bus).Je doet hen geen groter plezier dan de bus in alle geuren en kleuren bewonderen. Dan komt onmiddellijk die grote gulle lach tevoorschijn.
Dit is heel typerend: buitengewoon vriendelijk, beminnelijke mensen die
hun uiterste doen om alles goed te laten verlopen .
Vanaf het vliegveld rijden we meteen naar de kerk waar het ontvangend comite in de kerkeraadskamer ons bij monde van de plaatselijke predikant ons zeer welkom heet - en - voor hen traditiegetrouw God dankt voor onze behouden aankomst (wat trouwens ook gebeurt als we met zijn allen op excursie gaan en later weer veilig thuiskomen).
Zaterdag hebben we geluk: we kunnen nog een bruiloft bijwonen - prachtige gospelmuzien en uitgebreid dansen in de kerk in de meest fantastische feestkledij.
Zondag staat in de tradite van kerkbezoek.Eerst een rondleiding door de zondagsschool (met 7 klassen en 100 kindertjes per klas). 7x200 ogen staren ons uitbundig aan- sommige kinderen hebben nog nooit blanken gezien!!!
Daarna naar de jeugddienst waar we ons voorstellen, net als tijdens de gewone dienst. Ook heeft Jaap ons kado, een prachtige MENORAH kado gegeven.Zo'n dienst duurt trouwens wel zo'n 3 uur, maar er is zo veel te zien en onze begeleiders vertalen veel van wat zich voordoet.Veel bijbelteksten en uitleg, maar nog meer muziek - fascinerend.
'sMiddags getrakteerd op eten in een "local" restaurant en daarna op weg naar een traditionele dansvoorstelling. Geweldig zo in de bush bush bij ondergaande zon.